Merino’s 5 – VSC 6: 4 – 0

Zaterdag moesten we aantreden tegen het laaggeklasseerde VSC 6 uit Utrecht. Met de laatste ontmoeting nog vers in ons geheugen begonnen we aan de pot op het slechtste veld van De Merino‘s.

Vaak weerspiegelt de klassering ook de voetbal kunsten van een team, maar in dit geval gaat deze wet niet op. Integendeel, na afloop was er een lichte verontwaardiging waarom VSC 6 zo laag stond.

Al vroeg in de wedstrijd kwamen we op 1-0. Dankzij het goede opletten van Manuel (die al een tijdje droog stond) kon hij de afkomende bal van de keeper hard in het dak schieten. Enkele momenten daarvoor had de keeper nog en goed weerwoord op de (niet al te beste) inzet van Ali.  Enkele ogenblikken later stond de 2-0 op ons denkbeeldige scorebord. Een mooie opbouw vanaf rechts werd door, de dit maal zeer scherpe spits, Ali heerlijk naar binnen geschoven. Helaas viel ons spel een beetje weg waardoor wij de tegenstanders lichte hoop op glorie gaven. Gelukkig werden de pogingen voortijdig onderbroken of door onze verdediging of door onze keeper. De ruststand leek even 2-0 te worden, maar daar had onze spits Martin geen trek in dus besloot hij er één bij te prikken. Ruststand:  3-0

Na de rust mochten we weer de kou in, na wat aanvalletjes over en weer kreeg Martin weer een geniale inval en besloot toen maar de 4-0 in te tikken.

We bleven goed spelen en heerlijk via de zijkanten opkomen, maar we verzuimden helaas om onze score verder uit te bouwen. Of de voorzet was niet goed of we stonden niet scherp.

Deze wedstrijd hebben we op basis van ons solide spel vlot getrokken. Af en toe kwamen we er heel goed uit, maar we moeten niet vergeten om scherp en zeer geconcentreerd te blijven. Een ander groot winstpunt van vandaag was de goede invalbeurt van Andrés, die op basis van een fantastische inzet de stuipen op het lijf joeg bij de verdediging van de tegenstander.

Dit keer was zonder twijfel Martin onze man of the match.